Pieśni
|
2 niedziela adwentowa 9 grudnia 2018 |
|
Introit 3 |
|
5 |
|
19 |
|
8 |
|
14 |
|
305 |
Porządek nabożeństwa
Teksty Liturgiczne
Zamieszczone poniżej teksty biblijne pochodzą z Biblii Warszawskiej - nowy przekład z języków oryginalnych, hebrajskiego i greckiego, dokonany przez Komisję Przekładu Pisma Świętego Brytyjskiego i Zagranicznego Towarzystwa Biblijnego, I wydanie w 1975 r.
2 niedziela Adwentowa
Stary Testament - Jr 23,5-8
23:5 Oto idą dni - mówi Pan - że wzbudzę Dawidowi sprawiedliwą latorośl: Będzie panował jako król i mądrze postępował; i będzie stosował prawo i sprawiedliwość na ziemi.
23:6 Za jego dni Juda będzie wybawiony, a Izrael będzie bezpiecznie mieszkał; a to jest jego imię, którym go zwać będą: Pan sprawiedliwością naszą.
23:7 Dlatego oto idą dni - mówi Pan - że już nie będą mówili: Jako żyje Pan, który wyprowadził synów Izraela z ziemi egipskiej,
23:8 Lecz: Jako żyje Pan, który wyprowadził i sprowadził potomstwo domu izraelskiego z ziemi północnej i ze wszystkich ziem, do których ich wygnał, i będą mieszkali na swojej ziemi.
Lekcja Apostolska - Rz 13,8-12(13,14)
13:8 Nikomu nic winni nie bądźcie prócz miłości wzajemnej; kto bowiem miłuje bliźniego, zakon wypełnił.
13:9 Przykazania bowiem: Nie cudzołóż, nie zabijaj, nie kradnij, nie pożądaj i wszelkie inne w tym słowie się streszczają: Miłuj bliźniego swego jak siebie samego.
13:10 Miłość bliźniemu złego nie wyrządza; wypełnieniem więc zakonu jest miłość.
13:11 A to czyńcie, wiedząc, że już czas, że już nadeszła pora, abyście się ze snu obudzili, albowiem teraz bliższe jest nasze zbawienie, niż kiedy uwierzyliśmy.
13:12 Noc przeminęła, a dzień się przybliżył. Odrzućmy tedy uczynki ciemności, a obleczmy się w zbroję światłości.
13:13 Postępujmy przystojnie jak za dnia, nie w biesiadach i pijaństwach, nie w rozpustach i rozwiązłości, nie w swarach i zazdrości;
13:14 Ale obleczcie się w Pana Jezusa Chrystusa i nie czyńcie starania o ciało, by zaspokajać pożądliwości.
Kazanie - Łk 1,67-79
1:67 A Zachariasza, ojca jego, napełnił Duch Święty, więc prorokował tymi słowy:
1:68 Błogosławiony Pan, Bóg Izraela, że nawiedził lud swój i dokonał jego odkupienia,
1:69 I wzbudził nam mocarnego Zbawiciela w domu Dawida, sługi swego,
1:70 Jak od wieków zapowiedział przez usta świętych proroków swoich,
1:71 Wybawienie od wrogów naszych i z ręki wszystkich, którzy nas nienawidzą,
1:72 Litując się nad ojcami naszymi, pomny na święte przymierze swoje
1:73 I na przysięgę, którą złożył Abrahamowi, ojcu naszemu, że pozwoli nam,
1:74 Wybawionym z ręki wrogów bez bojaźni służyć mu
1:75 W świątobliwości i sprawiedliwości przed nim po wszystkie dni nasze.
1:76 A ty, dziecię, prorokiem Najwyższego nazwane będziesz, bo poprzedzać będziesz Pana, aby przygotować drogi jego,
1:77 Aby dać ludowi jego poznanie zbawienia przez odpuszczenie grzechów ich,
1:78 Przez wielkie zmiłowanie Boga naszego, dzięki któremu nawiedzi nas światłość z wysokości,
1:79 By objawić się tym, którzy są w ciemności i siedzą w mrokach śmierci, aby skierować nogi nasze na drogę pokoju.